Difference between a Strategic Environmental Assessment (SEA) and an Environmental Impact Assessment (EIA)
In terms of the National Environmental Management Act (NEMA), two different but legally equivalent routes towards the authorisation of a project are possible. An Environmental Impact Assessment (EIA) considers a project impact within a specific geographic area with fixed information on the project location and design.
A Strategic Environmental Assessment (SEA) is a more flexible but nevertheless rigorous process more appropriate for a project such as the SKA_MD. An SEA is an integrated assessment of regional accumulative impact and is used to enable the development of a sustainability framework to inform continuous decision-making over a period. An SEA follows the same principles as an EIA where the focus is on combining environmental, social and economic considerations. An SEA has the potential to promote an integrated system of planning that incorporates sustainability objectives throughout the planning process.
The SKA project in South Africa has been recognised as a national priority which reports to the Presidential Infrastructure Coordination Council as a Strategic Integrated Project (SIP). The cumulative environmental impacts of the SKA project are assessed by the National Department of Environmental Affairs through the SEA to ensure legislative compliance with the National Environmental Management Act (NEMA). The National Research Foundation (NRF – the overarching legal entity that includes the South African SKA business unit) is responsible for implementing the management outcomes of the Integrated Environmental Management Plan (IEMP) which has been developed as part of the SEA.
This includes the implementation of the minimum requirements for construction and operation of the SKA; the environmental principles and environmental management outcomes; mitigation actions and a long-term environmental research and monitoring programme to be implemented by the SKA site.
Differences of emphasis between legally equivalent SEA and EIA processes are summarised in the table below.
| EIA | SEA |
| Is reactive to a development proposal | Is pro-active and informs development proposals |
| Is used to assess the effect of a proposed development on the environment and socio-economic conditions | Is used to assess the effect of an existing environmental and socio-economic conditions on development opportunities and constraints |
| Relates to a specific project | Relates to areas, regions or sectors of development |
| Enables the identification of project-specific impacts | Enables the development of a framework against which positive and negative impacts can be measured |
| Has a well-defined beginning and end and focuses on informing a specific decision at a particular point | Is a process aimed at the development of a sustainability framework to inform continuous decision-making over a period of time |
| Is focused on the mitigation of negative impacts and the enhancement of positive impacts | Is focused on maintaining a chosen level of environmental quality and socio-economic conditions (e.g., through the identification of sustainable objectives and limits of acceptable change) |
| Has a narrow perspective and induce a high level of detail | Has a wide perspective and includes a low level of detail to provide a vision and overall framework |
Background and context
MeerKAT and SKA was identified as part of 18 Strategic Integrated Projects (SIPs) which are large-scale infrastructure projects of national importance aimed at unlocking the development potential in the country. SKA and MeerKAT is specifically positioned to provide Africa and South Africa with the opportunity to contribute towards global advanced science projects. These SIPs were identified by the Presidential Infrastructure Coordination Commission as strategic catalysts for economic development and job creation through infrastructure development in support of the National Development Plan which was adopted by the South African Government in 2012.
The Infrastructure Development Act [Act No. 23 of 2014] places the SIPs under special consideration where the planning, approvals and implementation of strategic infrastructure development such as the SKA project require a ‘business unusual’ approach. The assessment of the environmental impacts of these strategic infrastructure developments therefore need to take a ‘business unusual’ approach which led to the Department of Environmental Affairs committing to support the efficient implementation of the National Development Plan by undertaking Strategic Environmental Assessments to integrate the regulatory environment requirements of the SIPs. The key environmental management objective of the SKA will be to protect ecologically sensitive areas and support sustainable development and the use of natural resources throughout the lifetime of the SKA, whilst promoting justifiable socio-economic development in the towns in close proximity to the SKA development site.
Activities associated with the development of SKA1_MID are listed in the Government Notices 982, 983, 984 and 985, and therefore authorization is required by the Minister of Environmental Affairs prior to commencement of these listed activities. As such, an environmental management instrument was prepared in terms of Section 24(2)(e) of the National Environmental Management Act (NEMA) [Act No. 107 of 1998] for the strategic environmental decision making on the development of SKA1_MID.
This Integrated Environment Management Plan (IEMP) is being submitted formally to the Minister of Environmental Affairs for consideration for adoption as an environmental management instrument in terms of Section 24(2)(e) of the NEMA, which will allow for the development of the identified activities associated with the development of the SKA in the geographical location, without environmental authorization, but in line with the environmental management principles and measures of this plan. These principles and management measures have been proposed based on the assessment of the possible environmental sensitivities and impacts and their mitigation and management measures undertaken through a strategic environmental assessment process. This IEMP must be used for strategic environmental decision making on the development of the SKA and legally implements the Strategic Environmental Assessment’s outputs.
This exclusion is considered on condition that the National Research Foundation (NRF) will comply with the adopted instrument (IEMP) [where the NRF is currently the overarching legal entity that includes the South African SKA Offices business units and that this condition will be incumbent upon other legal entities responsible for implementing SKA in South Africa]. All areas delineated as unsuitable for development (no-go areas) during the Strategic Environmental Assessment specialists’ studies will be avoided in the final design of SKA1_MID, including red dunes, large dolerite hills and sandstone rock sheets populations of Aloe dichotoma, depressions and pans, seep wetlands and watercourses, and Grade II and IIIa heritage features. These areas were captured in spatial (Geographic Information Systems – GIS) data format and provided to the South African SKA Office for compliance with the requirements of this instrument (IEMP) during the final design of SKA1_MID.
Should the Minister adopt this IEMP, the NRF further commits to conduct a review and audit of this IEMP at a frequency defined in the most recent published EIA Regulations (but as a minimum every 5 years).
Die verskil tussen ’n strategiese omgewingsbeoordeling (SOB) en ’n omgewingsimpakbeoordeling (OIB)
Twee verskillende maar wetlike gelykwaardige benaderings tot die goedkeuring van ’n projek is ingevolge die nasionale wet op omgewingsbestuur (Nema) moontlik. In ’n omgewingsimpakbeoordeling (OIB) word ’n projek se impak op ’n spesifieke geografiese gebied met vaste inligting oor die projekligging en -ontwerp oorweeg.
’n Strategiese omgewingsbeoordeling (SOB) is ’n meer aanpasbare maar nogtans streng proses wat meer vir ’n projek soos die SKA_MD geskik is. ’n SOB is ’n geïntegreerde beoordeling van toenemende streeksimpak en word gebruik om die ontwikkeling van ’n volhoubaarheidsraamwerk moontlik te maak om voortgesette besluitneming oor ’n tydperk te rig. ’n SOB volg dieselfde beginsels as ’n OIB, waar die klem op ’n kombinasie van omgewing-, maatskaplike en ekonomiese oorwegings val. ’n SOB hou die moontlikheid in om ’n geïntegreede beplanningstelsel te bevorder waarby volhoubaarheidsoogmerke deur die hele beplanningsproses heen ingesluit word.
Die SKA-projek in Suid-Afrika word erken as ’n nasionale prioriteit wat as ’n strategies geïntegreerde projek (SIP) aan die Presidensiële Infrastruktuurkoördinasieraad verslag doen. Die nasionale Departement van Omgewingsake beoordeel die kumulatiewe omgewingsimpakte van die SKA-projek deur die SOB om wetlike voldoening aan die nasionale wet op omgewingsbestuur (Nema) te verseker. Die Nasionale Navorsingstigting (NRF – die oorkoepelende regsentiteit wat die Suid-Afrikaanse SKA-sake-eenheid insluit) is verantwoordelik vir die toepassing van die bestuursuitkomste van die geïntegreerde omgewingsbestuursplan (IOBP) wat as deel van die SOB ontwikkel is.
Dit sluit in die toepassing van die minimum vereistes vir die konstruksie en bedryf van die SKA, die omgewingbeginsels en omgewingsbestuursuitkomste, versagtigingsoptrede en ’n langtermyn-program vir omgewingsnavorsing en -monitering wat op die SKA-terrein ingestel sal word.
Die klemverskille tussen die wetlik gelykwaardige SOB- en OIB-proses word in die tabel hieronder opgesom.
| OIB | SOB |
| Reageer op ’n ontwikkelingsvoorstel | Is proaktief en rig ontwikkelingsvoorstelle |
| Word gebruik om die uitwerking van ’n voorgestelde ontwikkeling op die omgewing en maatskaplik-ekonomiese toestande te bepaal | Word gebruik om die uitwerking van bestaande omgewing- en maatskaplik-ekonomiese toestande op ontwikkelingsgeleenthede en -beperkings te bepaal |
| Hou met ’n spesifieke projek verband | Hou verband met ontwikkelingsgebiede, -streke of -sektore |
| Maak dit moontlik om projekspesifieke impakte te identifiseer | Maak die ontwikkeling van ’n raamwerk moontlik waarmee positiewe en negatiewe impakte gemeet kan word |
| Het ’n goed omskrewe begin en einde en is daarop ingestel om ’n spesifieke besluit op ’n bepaalde tydstip te rig | Is ’n proses wat gemik is op die ontwikkeling van ’n volhoubaarheidsraamwerk om voortgesette besluitneming oor ’n tydperk te rig |
| Is ingestel op die versagting van negatiewe impakte en die verbetering van positiewe impakte | Is daarop ingestel om ’n gekose vlak van omgewingsgehalte en maatskaplik-ekonomiese toestande vol te hou (byvoorbeeld deur die identifisering van volhoubare doelwitte en perke van aanvaarbare verandering) |
| Het ’n eng perspektief en bring baie besonderhede teweeg | Het ’n wye perspektief en sluit min besonderhede in om ’n visie en oorkoepelende raamwerk te bied |
Agtergrond en konteks
MeerKAT en SKA is geïdentifiseer as deel van 18 strategies geïntegreerde projekte (SIP’s), wat grootskaalse infrastruktuurprojekte van nasionale belang is wat daarop gemik is om die ontwikkelingspotensiaal in die land te ontsluit. SKA en MeerKAT is spesifiek geposisioneer om ’n geleentheid aan Afrika en Suid-Afrika te bied om tot gevorderde internasionale wetenskaplike projekte by te dra. Die Presidensiële Infrastruktuurkoördineringskommissie het die SIP’s geïdentifiseer as strategiese dryfkragte vir ekonomiese ontwikkeling en werkskepping deur infrastruktuurontwikkeling ter ondersteuning van die Nasionale Ontwikkelingsplan, wat die Suid-Afrikaanse regering in 2012 aanvaar het.
Die Wet op Infrastruktuurontwikkeling [Wet 23 van 2014] plaas die SIP’e onder spesiale oorweging waar die beplanning, goedkeuring en instelling van die strategiese infrastruktuurontwikkelings, soos die SKA-projek, ’n “ongewone” benadering vereis. Daarom moet ’n “ongewone” benadering tot die beoordeling van die omgewingsimpakte van dié strategiese infrastruktuurontwikkelings gevolg word – wat daartoe gelei het dat die Departement van Omgewingsake hom daartoe verbind het om die doeltreffende toepassing van die Nasionale Ontwikkelingsplan te ondersteun deur strategiese omgewingsbeoordelings te doen om die regulatoriese omgewingsvereistes van die SIP’s te integreer. Die SKA se belangrikste omgewingsbestuursoogmerk sal wees om ekologies sensitiewe gebiede te beskerm en volhoubare ontwikkeling en die gebruik van natuurlike hulpbronne deur die bestaan van die SKA heen te ondersteun terwyl regverdigbare maatskaplik-ekonomiese ontwikkeling in die dorpe naby die SKA se ontwikkelingsterrein bevorder word.
Aktiwiteite wat met die ontwikkeling van SKA1_MID geassosieer word, word in Staatskennisgewings 982, 983, 984 en 985 genoem, en daarom word magtiging deur die Minister van Omgewingsake vereis voordat dié gemelde aktiwiteite aangepak word. Gevolglik is ’n omgewingsbestuursinstrument ingevolge Artikel 24(2)(e) van die nasionale Wet op Omgewingsbestuur (Nema) [Wet 107 van 1998] vir strategiese omgewingsbesluite oor die ontwikkeling van SKA1_MID voorberei.
Dié geïntegreerde omgewingsbestuursplan (IOBP) word formeel aan die minister van omgewingsake voorgelê vir oorweging om ingevolge artikel 24(2)(e) van Nema as ’n omgewingsbestuursinstrument aanvaar te word – wat die ontwikkeling van die geïdentifiseerde aktiwiteite moontlik sal maak wat met die ontwikkeling van die SKA in die geografiese ligging verbind word – sonder omgewingsmagtiging, maar in ooreenstemming met die beginsels van omgewingsbestuur en maatstawwe van die plan. Dié beginsels en maatstawwe is voorgestel op grond van die bepaling van die moontlike omgewingsensitiwiteite en impakte en hul versagting- en bestuursmaatstawwe wat deur ’n strategiese omgewingsbeoordelingsproses onderneem word. Dié IOBP moet vir die neem van strategiese omgewingsbesluite oor die ontwikkeling van die SKA gebruik word en stel die strategiese omgewingsbeoordeling se uitsette wetlik in.
Hierdie uitsluiting word oorweeg op voorwaarde dat die Nasionale Navorsingstigting (NRF) die aanvaarde instrument (IOBP) sal aanvaar [waar die NRF tans die oorkoepelende regsentiteit is wat die Suid-Afrikaanse SKA-kantore as sake-eenhede insluit en dat dié voorwaarde ook van toepassing sal wees op ander regsentiteite wat daavoor verantwoordelik is om SKA in Suid-Afrika in te stel]. Alle gebiede wat tydens die spesialiste se studies in die strategiese omgewingsbeoordeling as ongeskik vir ontwikkeling aangewys is (verbode gebiede), sal in die finale ontwerp van SKA1_MID vermy word, waaronder rooi duine, groot dolerietheuwels en sandsteenrotslaagbevolkings van Aloe dichotoma, duike en panne, syfermoeraslande en strome, en erfenisverskynsels van graad II en IIIa. Dié gebiede is in ruimtelike (geografiese inligtingstelsels – GIS) dataformaat vasgevang en aan die Suid-Afrikaanse SKA-kantoor verskaf vir voldoening aan die vereistes van dié instrument (IOBP) tydens die finale ontwerp van SKA1_MID.
As die Minister dié IOBP aanvaar, is die NRF verder daartoe verbind om so gereeld as wat in die mees onlangs gepubliseerde OIB-regulasies omskryf word (maar ten minste elke vyf jaar) die IOBP na te gaan en te oudit.
Last Updated on March 6, 2018
Share this
